Diabetes mellitus and the eye - article by ophthalmologist Konstantinos G. Hatzinikolas in the magazine "Therapeutis
Diabetes mellitus - diabetic retinopathy still remains the leading cause of blindness in the Western world.
This article will focus primarily on diabetic retinopathy, which is by far the most common and vision-threatening eye disease in diabetics.
Diabetic retinopathy
Diabetic retinopathy is a condition of the retina (the tissue at the back of the eye), which converts light stimuli into visual signals sent to the brain. The longer someone has diabetes, the greater the chance they have of developing diabetic retinopathy.
Diabetic retinopathy affects the retina in two ways:
A. The first form of diabetic retinopathy is called generative diabetic retinopathy and means the production-creation of unwanted new blood vessels within the eye. These vessels are believed to grow in an attempt by the eye itself to bring more oxygen to areas where the blood supply, and therefore oxygen, is limited due to diabetic changes in the vessels.
These new vessels grow randomly and sporadically and sometimes extend into the clear vitreous humor that fills the back half of the eye. These new vessels leak, which causes local swelling of the retina, resulting in decreased vision. At some point, these vessels may bleed or begin to pull on the retina, which can lead to retinal detachment or begin to cause increased pressure inside the eye (neovascular glaucoma).
B. The second form of diabetic retinopathy is called non-productive diabetic retinopathy and is not the result of new vessel production but is due to destruction-damage to the patient's own vessels. These vessels become very fragile and create small dilations in their walls - aneurysms - which leak blood and fluid into the adjacent retina and thus the "swelling" of the retina caused especially in the macula, can lead to a decrease in vision.
Both productive and non-productive diabetic retinopathy can be treated with lasers and/or injections of special medications.
Those who benefit from laser treatment are those at high risk for vision loss - reduction, such as uncontrolled patients, those with diabetes for more than 15 years, smokers and insulin dependents.
A new way to treat diabetic retinopathy in combination with laser is to inject into the eye (intravitreal injections) special drugs such as Lucentis, Macugen, Avastin. These drugs have been shown to be very helpful in the effectiveness of laser treatment and especially in reducing macular edema, but also in the regression of retinal neovascularization.
Caution: These injections should be given by a qualified ophthalmologist.
It should be noted that even with laser treatment, the main goal is to try to prevent further vision loss. It is difficult (but sometimes possible) to regain some of the vision that was lost before laser treatment.
Unfortunately, some patients may lose vision despite any attempts at laser treatment.
Typically, diabetic retinopathy can be significantly advanced long before the patient notices changes in their vision.
Also, laser treatment is much more effective if done early in the progression of the disease. This is why it is very important for all diabetics to be examined by their ophthalmologist.
It is also very important to have well-adjusted:
1. their blood sugar level, (especially glycosylated hemoglobin - HbA1c - a test that should be done every 3-6 months),
2. their blood pressure at levels below 130/80,
3. cholesterol levels below 200,
4. quitting smoking to reduce the risk of developing or worsening diabetic retinopathy.
Ο σακχαρώδης διαβήτης - διαβητική αμφιβληστροειδοπάθεια παραμένει ακόμα η κύρια αιτία τύφλωσης στον δυτικό κόσμο.
Αυτό το άρθρο θα εστιάσει πρωταρχικά στην διαβητική αμφιβληστροειδοπάθεια, η οποία είναι μακράν η πιο συχνή και η πιο επικίνδυνη, για την όραση, οφθαλμική πάθηση των διαβητικών.
∆ιαβητική αμφιβληστροειδοπάθεια
Η διαβητική αμφιβληστροειδοπάθεια είναι μια πάθηση του αμφιβληστροειδούς (ο ιστός στο πίσω μέρος του ματιού), που μετατρέπει τα φωτεινά ερεθίσματα σε οπτικά σήματα που στέλνονται στον εγκέφαλο. Όσο μεγαλύτερο χρονικό διάστημα είναι κάποιος διαβητικός, τόσο μεγαλύτερη πιθανότητα έχει να αναπτύξει διαβητική αμφιβληστροειδοπάθεια.
Η διαβητική αμφιβληστροειδοπάθεια προσβάλλει τον αμφιβληστροειδή με δυο τρόπους:
A. Η πρώτη μορφή διαβητικής αμφιβληστροειδοπάθειας ονομάζεται παραγωγική διαβητική αμφιβληστροειδοπάθεια και σημαίνει παραγωγή-δημιουργία ανεπιθύμητων νέων αγγείων μέσα στο μάτι. Αυτά τα αγγεία πιστεύεται ότι αναπτύσσονται σε μια προσπάθεια του ίδιου του ματιού να φέρει περισσότερο οξυγόνο σε περιοχές στις οποίες η παροχή αίματος άρα και οξυγόνου, είναι περιορισμένη λόγω διαβητικών αλλαγών στα αγγεία.
Τα νέα αυτά αγγεία αναπτύσσονται τυχαία και διάσπαρτα και μερικές φορές εκτείνονται μέσα στο διαφανές υαλοειδές υγρόγέλη που γεμίζει το πίσω μισό μέρος του ματιού. Αυτά τα νέα αγγεία, παρουσιάζουν διαρροή, η οποία προκαλεί τοπικό οίδημα στον αμφιβληστροειδή με αποτέλεσμα μείωση της όρασης. Κάποια στιγμή αυτά τα αγγεία μπορεί να αιμορραγήσουν ή να αρχίσουν να ασκούν έλξη επάνω στον αμφιβληστροειδή, που μπορεί να οδηγήσει σε αποκόλληση αμφιβληστροειδούς ή να αρχίσουν να προκαλούν αύξηση της πίεσης μέσα στο μάτι (νεοαγγειακό γλαύκωμα).
Β. Η δεύτερη μορφή διαβητικής αμφιβληστροειδοπάθειας ονομάζεται μη-παραγωγική διαβητική αμφιβληστροειδοπάθεια και δεν είναι αποτέλεσμα παραγωγής νέων αγγείων αλλά οφείλεται σε καταστροφή-βλάβη των αγγείων του ίδιου του ασθενούς. Αυτά τα αγγεία γίνονται πολύ ευπαθή και δημιουργούν μικρές διατάσεις στο τοίχωμά τους -τα ανευρύσματα- που παρουσιάζουν διαρροή αίματος και υγρού μέσα στον παρακείμενο αμφιβληστροειδή και έτσι το «πρήξιμο» του αμφιβληστροειδούς που προκαλείται ειδικά στην ωχρά κηλίδα, μπορεί να οδηγήσει σε μείωση της όρασης.
Τόσο η παραγωγική όσο και η μη παραγωγική διαβητική αμφιβληστροειδοπάθεια μπορούν να αντιμετωπιστούν με λέιζερ ή και με ενέσεις ειδικών φαρμάκων.
Αυτοί που επωφελούνται από τη θεραπεία με λέιζερ είναι εκείνοι που βρίσκονται σε υψηλό κίνδυνο για απώλεια - μείωση της όρασης τους όπως οι μη ρυθμισμένοι ασθενείς, όσοι πάσχουν από διαβήτη πάνω από 15 χρόνια, οι καπνιστές και οι ινσουλινοεξαρτώμενοι.
Ένας νέος τρόπος αντιμετώπισης της διαβητικής αμφιβληστροειδοπάθειας σε συνδυασμό με το λέιζερ είναι οι ενέσεις μέσα στο μάτι (ενδοϋαλοειδικές εγχύσεις) ειδικών φαρμάκων όπως το Lucentis, Macugen, Avastin. Αυτά τα φάρμακα έχει αποδειχθεί ότι βοηθούν πολύ, στην αποτελεσματικότητα της θεραπείας με λέιζερ και ειδικά στη μείωση του οιδήματος της ωχράς κηλίδας, αλλά και στην υποχώρηση των νεοαγγείων του αμφιβληστροειδούς.
Προσοχή: Οι ενέσεις αυτές πρέπει να γίνονται από εξειδικευμένο οφθαλμίατρο.
Πρέπει να σημειωθεί, ότι ακόμα και με τη θεραπεία με λέιζερ, ο κύριος στόχος είναι να προσπαθήσουμε να αποτρέψουμε περαιτέρω μείωση της όρασης. Είναι δύσκολο (αλλά μερικές φορές δυνατό) μετά το λέιζερ να επέλθει κάποια βελτίωση της όρασης που είχε χαθεί πριν από τη θεραπεία με λέιζερ.
∆υστυχώς μερικοί ασθενείς μπορεί να χάσουν όραση παρά τις όποιες προσπάθειες θεραπείας με λέιζερ.
Τυπικά, η διαβητική αμφιβληστροειδοπάθεια μπορεί να προχωρήσει σε μεγάλο βαθμό πολύ πριν ο ασθενής αντιληφθεί αλλαγές στην όραση του.
Επίσης, η θεραπεία με λέιζερ είναι πολύ πιο αποτελεσματική εάν γίνει στην αρχή της εξέλιξης της νόσου. Γι’ αυτό είναι πολύ σημαντικό όλοι οι διαβητικοί να εξετάζονται από τον οφθαλμίατρό τους.
Είναι επίσης πολύ σημαντικό να έχουν καλά ρυθμισμένα:
1. το επίπεδο σακχάρου του αίματος τους, (ειδικά την γλυκοζυλιωμένη αιμοσφαιρίνη - HbA1c - εξέταση που πρέπει να γίνεται κάθε 3-6 μήνες),
2. την αρτηριακή τους πίεση σε επίπεδα κάτω από 130/80,
3. τα επίπεδα χοληστερίνης κάτω από 200,
4. σταμάτημα του καπνίσματος για να μειώνεται ο κίνδυνος ανάπτυξης ή επιδείνωσης της διαβητικής αμφιβληστροειδοπάθειας.
