Strabismus
Strabismus is an eye problem in which the eyes are not aligned normally and focus in different directions. One eye may look straight ahead while the other looks inward, outward, upward, or downward. The deviation of the eye may be permanent or it may come and go. Which eye is out of alignment and which is aligned may change .
Strabismus is a common condition in children.
About 4% of children in America have strabismus.
However, it can also appear later in a person's life.
It can also be hereditary, and usually people with strabismus have a relative with strabismus.
INTRODUCTORY
Infantile esotropia : when the eye turns inward, it is the most common type of strabismus in infants. Young children with esotropia cannot use both eyes together.
Accommodative esotropia is a common condition of esotropia that usually occurs in children older than 2 years of age. In this type of strabismus, when the child focuses to see clearly, their eyes turn inward. This can happen when the child looks at distant or near objects.
EXOTROPIA
Exotropia is when the eye looks outward, and is another type of strabismus. This usually happens when a child is looking at an object in the distance. Exotropia can occur occasionally, especially when the child is sick, tired, or daydreaming. Parents notice that the child squints when they go out into the sunlight.
CAUSES OF STRAVIS
Six muscles control eye movement, and they are attached to the outside of the eye. In each eye, one muscle moves the eye to the right, one to the left, and the other four muscles move it up, down, and at an angle.
To align and focus the eyes on an object, all the muscles around an eye must be in balance and work together, in sync. The brain is the one that controls these muscles. Eyes with normal vision look at the same point. The brain then combines the two (one from each eye) images into a single, three-dimensional image. This three-dimensional image gives us the perception of depth.
When one eye is misaligned, two different images are sent to the brain. In a young child, the brain learns to ignore the image from the misaligned eye, and only sees the image coming from the aligned eye or the eye with better vision.
Adults who suffer from strabismus often have diplopia (seeing double) because the brain has already learned to receive images from both eyes and cannot improve the image from the eye that is "going away".
A child usually doesn't see double.
However, strabismus can also occur in children who have the following conditions:
- Cerebral palsy
- Down syndrome
- Hydrocephalus
- Brain tumors
- Prematurity
Cataracts or eye injuries can affect vision and cause strabismus. The majority of children, however, do not have any of these problems. Many also have a family history of strabismus.
Amblyopia due to strabismus
Good vision develops in childhood, and when both eyes are normally aligned. Strabismus can cause reduced vision – amblyopia – in the eye that is not aligned
The first sign of strabismus is when the eye is not aligned.
Sometimes children close one eye in bright sunlight, or tilt their head to use both eyes together.
PSEUDOSTRAVISMUS
Babies' eyes sometimes appear to "go away," but they actually don't. This condition is called pseudostrabismus.
Young children usually have a broad, flat base of the nose and a fold of the eyelid skin in the part toward the nose, which makes the eyes appear to be "rolling in." This condition of pseudostrabismus may improve as the child grows. This child does not have true strabismus.
An ophthalmologist can distinguish true strabismus from pseudostrabismus.
DIAGNOSIS OF STRAVISMUS
The diagnosis of strabismus can be made with an eye examination by an ophthalmologist with experience in children.
It is recommended that children between the ages of 3 and 3 ½ years be examined by their pediatrician, and when the child cannot pass the simple visual acuity tests performed by the pediatrician, then a comprehensive and specialized examination should be performed by an ophthalmologist with experience in children.
If there is a family history of strabismus, amblyopia, or someone wearing thick glasses, then the ophthalmologist should examine the child at an age younger than 3 years.
After a complete examination, the ophthalmologist will be able to recommend treatment.
TREATMENT OF STRAVIS
Treatment for strabismus is to strengthen the weak eye, and restore binocular vision. In some cases of strabismus, glasses may be given to your child to straighten their eyes.
Other treatments may include surgery to correct the strabismus problem, or to remove congenital cataracts if present.
Amblyopia can be treated by closing the eye that DOES NOT "go away" or blurring the vision of that eye, with special eye drops, so as to improve vision in the weaker eye. If amblyopia is discovered in the first years of the child's life, treatment is usually very effective.
If treatment is delayed, amblyopia can become permanent. As a rule, the earlier amblyopia is treated, the better the outcome for the child's vision.
Very young children with esotropia usually need surgery to align the eyes.
For accommodative esotropia, glasses reduce the effort the eyes have to focus, so the eyes straighten. Sometimes bifocals are necessary for near work. If the strabismus persists to a large extent, then surgery is necessary.
For exotropia, although glasses, exercises, closing the eye, or even the use of prisms in glasses may reduce or help control the eye that turns outward, surgery is often necessary .
Ο στραβισμός είναι ένα πρόβλημα των ματιών, στο οποίο τα μάτια δεν ευθυγραμμίζονται φυσιολογικά και εστιάζουν σε διαφορετικές κατευθύνσεις. Το ένα μάτι μπορεί να κοιτάζει ευθεία ενώ το άλλο να κοιτάζει προς τα μέσα, προς τα έξω, προς τα πάνω ή προς τα κάτω. Η απόκλιση του ματιού μπορεί να είναι μόνιμη ή μπορεί να έρχεται και να φεύγει. Ποιο μάτι φεύγει και ποιο είναι ευθυγραμμισμένο μπορεί να αλλάζει.
Ο στραβισμός είναι συχνή κατάσταση στο παιδιά.
Περίπου το 4% των παιδιών στην Αμερική έχουν στραβισμό.
Μπορεί όμως να εμφανιστεί και αργότερα στη ζωή ενός ατόμου.
Μπορεί να έχει και κληρονομικό χαρακτήρα, και συνήθως τα άτομα με στραβισμό έχουν κάποιον συγγενή με στραβισμό.
ΕΣΩΤΡΟΠΙΑ
Βρεφική εσωτροπία: όταν το μάτι γυρνάει προς τα μέσα, είναι ο πιο συχνός τύπος στραβισμού σε βρέφη. Τα νέα παιδιά με εσωτροπία δε μπορούν να χρησιμοποιούν και τα δύο μάτια τους μαζί.
Προσαρμοστική εσωτροπία είναι μια συχνή κατάσταση εσωτροπίας που συμβαίνει συνήθως σε παιδιά μεγαλύτερα των 2 ετών. Σε αυτό τον τύπο στραβισμού όταν το παιδί εστιάζει για να δει καθαρά, τότε τα μάτια του γυρνάνε προς τα μέσα. Αυτό μπορεί να συμβεί όταν το παιδί κοιτάζει σε μακρινά ή και κοντινά αντικείμενα.
ΕΞΩΤΡΟΠΙΑ
Εξωτροπία είναι όταν το μάτι κοιτάζει προς τα έξω, και είναι ένας άλλος τύπος στραβισμού. Αυτό συνήθως συμβαίνει όταν ένα παιδί κοιτάζει σε ένα αντικείμενο σε μακρινή απόσταση. Η εξωτροπία μπορεί να συμβαίνει περιστασιακά ειδικά όταν ο παιδί είναι άρρωστο , κουρασμένο ή ρεμβάζει- ονειροπολεί. Οι γονείς παρατηρούν ότι το παιδί αλληθωρίζει όταν βγαίνει στο φως του ήλιου.
ΑΙΤΙΕΣ ΣΤΡΑΒΙΣΜΟΥ
Έξι μύες ελέγχουν την κίνηση του ματιού, και είναι συνδεδεμένοι στο εξωτερικό μέρος του ματιού. Σε κάθε μάτι ένας μυς κινεί το μάτι προς τα δεξιά , ένας προς τα αριστερά, και οι άλλοι τέσσερις μύες το κινούν προς τα πάνω, κάτω και σε γωνία.
Για την ευθυγράμμιση και η εστίαση των ματιών σε ένα αντικείμενο, όλοι οι μύες γύρω από ένα μάτι πρέπει να είναι σε ισορροπία και να λειτουργούν μαζί, να είναι συγχρονισμένοι. Ο εγκέφαλος είναι αυτός που ελέγχει αυτούς τους μύες. Τα μάτια με φυσιολογική όραση κοιτάνε στο ίδιο σημείο. Ο εγκέφαλος τότε ενώνει τις δυο (μια από κάθε μάτι) εικόνες σε μια, τρισδιάστατη εικόνα. Αυτή η τρισδιάστατη εικόνα μας δίνει την αντίληψη του βάθους.
Όταν το ένα μάτι είναι εκτός ευθυγράμμισης δυο διαφορετικές εικόνες στέλνονται στον εγκέφαλο. Σε ένα νέο παιδί, ο εγκέφαλος μαθαίνει να αγνοεί την εικόνα από το μάτι που δεν είναι ευθυγραμμισμένο, και βλέπει μόνο την εικόνα που έρχεται από το ευθυγραμμισμένο μάτι ή το μάτι με την καλύτερη όραση.
Οι ενήλικες που παθαίνουν στραβισμό συχνά έχουν διπλωπία, (τα βλέπουν διπλά) γιατί ο εγκέφαλος έχει μάθει ήδη να παίρνει εικόνες και από τα δυο μάτια και δε μπορεί να βελτιώσει την εικόνα από το μάτι που ΄΄φεύγει΄΄.
Ένα παιδί συνήθως δε βλέπει διπλά.
Στραβισμός όμως μπορεί να συμβεί και σε παιδιά που έχουν τις παρακάτω καταστάσεις:
- Εγκεφαλική παράλυση
- Σύνδρομο Down
- Υδροκέφαλο
- Όγκοι εγκεφάλου
- Προωρότητα
Καταρράκτης ή και τραυματισμός του ματιού μπορεί να επηρεάσει την όραση και να προκαλέσει στραβισμό. Η πλειονότητα των παιδιών ωστόσο δεν έχουν κανένα από αυτά τα προβλήματα. Πολλά έχουν και οικογενειακό ιστορικό στραβισμού.
Αμβλυωπία λόγω στραβισμού
Η καλή όραση αναπτύσσεται στην παιδική ηλικία, και όταν και τα δυο μάτια έχουν φυσιολογική ευθυγράμμιση. Ο στραβισμός μπορεί να προκαλέσει μειωμένη όραση – αμβλυωπία στο μάτι που δεν είναι ευθυγραμμισμένο.
Ο εγκέφαλος θα παίρνει μόνο την εικόνα από το ευθυγραμμισμένο μάτι, και θα αγνοεί το μάτι που φεύγει. Αν το ίδιο μάτι αγνοείται συνεχώς στην πρώιμη παιδική ηλικία, (ηλικία μικρότερη από 6-7 ετών) τότε το μάτι που ΄΄φεύγει΄΄ μπορεί να μην αναπτύξει κανονική όραση , ή μπορεί και να χάσει όραση.
Το πρώτο σημάδι στραβισμού είναι όταν το μάτι δεν είναι ευθυγραμμισμένο.
Μερικές φορές τα παιδιά κλείνουν το ένα μάτι στο έντονο φως του ήλιου, ή γέρνουν το κεφάλι τους για να χρησιμοποιήσουν και τα δυο μάτια μαζί.
ΨΕΥΔΟΣΤΡΑΒΙΣΜΟΣ
Τα μάτια των βρεφών μερικές φορές φαίνονται σαν να ΄΄φεύγουν΄΄ , αλλά στην πραγματικότητα δεν φεύγουν. Αυτή η κατάσταση λέγεται ψευδοστραβισμός.
Τα νέα παιδιά έχουν συνήθως πλατιά επίπεδη βάση της μύτης και μια αναδίπλωση του δέρματος του βλεφάρου στο τμήμα προς τη μύτη, το οποίο κάνει τα μάτια να φαίνονται ότι ΄΄φεύγουν΄΄. Αυτή η κατάσταση του ψευδοστραβισμού μπορεί να βελτιωθεί όσο το παιδί μεγαλώνει. Το παιδί αυτό δεν έχει αληθινό στραβισμό.
Ένας οφθαλμίατρος μπορεί να ξεχωρίσει τον αληθινό στραβισμό από τον ψευδοστραβισμό.
ΔΙΑΓΝΩΣΗ ΤΟΥ ΣΤΡΑΒΙΣΜΟΥ
Η διάγνωση του στραβισμού μπορεί να γίνει με την οφθαλμολογική εξέταση από οφθαλμίατρο με εμπειρία σε παιδιά.
Συνιστάται τα παιδιά από την ηλικία των 3 με 3 ½ ετών να εξετάζονται από τον παιδίατρο τους, και όταν το παιδί δεν μπορεί να περάσει τα απλά τεστ οπτικής οξύτητας που κάνει ο παιδίατρος, τότε μια ολοκληρωμένη και εξειδικευμένη εξέταση πρέπει να γίνει από οφθαλμίατρο με εμπειρία σε παιδιά.
Αν στην οικογένεια υπάρχει ιστορικό στραβισμού, ή αμβλυωπία ή κάποιος να φοράει χοντρά γυαλιά, τότε ο οφθαλμίατρος θα πρέπει να εξετάζει το παιδί και σε ηλικία μικρότερη των 3 ετών.
Μετά την ολοκληρωμένη εξέταση, ο οφθαλμίατρος θα μπορέσει να προτείνει θεραπεία.
ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΣΤΡΑΒΙΣΜΟΥ
Η αντιμετώπιση του στραβισμού γίνεται για να δυναμώσει το αδύνατο μάτι, και να επαναφέρει την διόφθαλμη όραση. Σε μερικές περιπτώσεις στραβισμού, τα γυαλιά μπορεί να δοθούν στο παιδί σας για να ευθειαστούν τα μάτια του.
Άλλες θεραπείες μπορεί να περιλαμβάνουν εγχείρηση για να διορθωθεί το πρόβλημα του στραβισμού, ή να αφαιρεθεί ο συγγενής καταρράκτης αν υπάρχει.
Η αμβλυωπία μπορεί να αντιμετωπιστεί με το κλείσιμο του ματιού που ΔΕΝ ΄΄φεύγει΄΄ ή τη θόλωση της όρασης του ματιού αυτού, με ειδικά κολλύρια, έτσι ώστε να βελτιώσουμε την όραση στο πιο αδύνατο μάτι. Αν η αμβλυωπία ανακαλυφθεί στα πρώτα χρόνια της ζωής του παιδιού, η θεραπεία είναι συνήθως πολύ αποτελεσματική.
Αν η αντιμετώπιση καθυστερήσει, η αμβλυωπία μπορεί να γίνει μόνιμη. Σαν κανόνας όσο νωρίτερα αντιμετωπιστεί η αμβλυωπία, τόσο καλύτερο το αποτέλεσμα όσον αφορά την όραση του παιδιού.
Πολύ νέα παιδιά με εσωτροπία, συνήθως χρειάζονται χειρουργική επέμβαση για να ευθυγραμμιστούν τα μάτια.
Για την προσαρμοστική εσωτροπία τα γυαλιά μειώνουν την προσπάθεια που κάνουν τα μάτια να εστιάσουν και έτσι τα μάτια ευθειάζονται. Μερικές φορές διπλοεστιακά γυαλιά είναι απαραίτητα για την κοντινή εργασία. Αν ο στραβισμός παραμένει σε μεγάλο βαθμό, τότε η χειρουργική επέμβαση είναι απαραίτητη.
Για την εξωτροπία, παρά το ότι τα γυαλιά, ασκήσεις, κλείσιμο του ματιού, ή και η χρήση πρισμάτων στα γυαλιά, μπορεί να μειώσουν ή να βοηθήσουν τον έλεγχο του ματιού που φεύγει προς τα έξω, η χειρουργική επέμβαση συχνά είναι απαραίτητη.
